Tuinfilosofie                                      (Hoofdpunten van de lezing gegeven voor tuinclubs) 

 

Je kunt stellen dat er drie hoofd elementen zijn die een rol spelen in de filosofie van een tuin:

  • Natuur
  • Cultuur
  • Structuur

Deze elementen zijn niet onafhankelijk van elkaar.

Men kan zeggen dat in een tuin een bepaalde balans
gecreëerd wordt tussen natuur en cultuur. 
Hoe die balans gelegd wordt  mede bepaald door de cultuur van dat moment. 

 

Men kan ook zeggen een tuin is een stukje door de mens gestructureerde natuur.  

Structuur Elementen:
  • Macro
             Zichtlijnen

                Symmetrie

                Geometrie,Vlakverdeling 

                Water

  • Micro elementen

Bladvormen

Struiken,Bomen

 

  • Bouwkundige elementen

                Prieeltjes

                Muren

                Ornamenten

                etc

 

 



Een Mooie, interessante tuin kenmerkt zich ook door een   Balans tussen Rust en Spanning

Teveel rust wordt saai, teveel spanning wordt rommelig en ook deze balans is cultuur bepaald 

 

Rust Spanning
  •         Symmetrie

  •         Zichtlijnen
  •         Vlakken
  •         Strakke lijnen
  •         pastel kleuren

Keuze

Balans

  •         Verborgen hoekjes

  •         variatie
  •         felle kleuren

 

Ornamenten kunnen zowel Rust als  Spanning geven. Zo is een vaas of een zonnewijzer in het midden van een vlak of aan het eind van een zichtlijn een rustpunt voor het oog. Een verrassend element qua vorm of plaats kan een goede spanning geven als onverwacht accent.

Kiezen

Niet alleen bij de aanleg maar ook bij het onderhoud kennen en moeten steeds weer keuzes worden gemaakt. Een tuin is niet iets statisch, bomen en struiken groeien verdringen andere planten maar gaan ook meer schaduw geven. Dat geeft weer mogelijkheden voor andere planten.
Ook snoeien en uitdunnen is een kwestie van voortdurend kiezen.

In het huidige postmoderne tijdperk zijn we nog minder gebonden aan regels. Dit kiezen, het vorm geven aan en in de tuin is een vorm van expressie vergelijkbaar met de keuzes in het leven zoals het existentialisme dit stelde. Door het minder serieuze karakter kan het een goede vorm van ontspanning zijn in een eigen wereld.